H ιστορία του Ιησού Χριστού με λίγα λόγια
Οι εικόνες του Ιησού Χριστού βρίσκονται σχεδόν σε όλα τα σπίτια Χριστιανών, ασχέτως του δόγματος το οποίο ασπάζονται. Αυτό είναι απόλυτα λογικά καθώς η θρησκεία μας, ο Χριστιανισμός, φέρει το όνομα Του. Όλοι, ακόμη και μη-Χριστιανοί, γνωρίζουν ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο γιος του Θεού, ο οποίος γεννήθηκε από τη Παρθένο Μαρία και αφού δίδαξε το λόγο του Πατέρα Του, προδόθηκε από τον μαθητή του τον Ιούδα και πέθανε μαρτυρικά στον σταυρό για τις αμαρτίες μας, αλλά αναστήθηκε μετά από τρεις μέρες, φέρνοντας μήνυμα ελπίδας και αιώνιας ζωής σε όλο τον κόσμο. Αυτή είναι ιστορία του Χριστού με πολύ απλά λόγια.
Στο σχολείο και συγκεκριμένα στο μάθημα των Θρησκευτικών, εμβαθύνουμε πιο πολύ στη ζωή και τα έργα του Κυρίου, πόσα όμως από αυτά που μάθαμε θυμόμαστε; Μας είπαν όλα όσα έπρεπε να ξέρουμε; Πόσο «καθαρά» είναι όλα αυτά στο μυαλό μας και πόσες – ίσως και πολύ κρίσιμες – παρανοήσεις έχουμε σχηματίσει; Με το άρθρο αυτό θα προσπαθήσουμε να σας θυμίσουμε ορισμένα από τα σημαντικότερα σημεία της πορείας του Ιησού Χριστού στη γη μας και όχι μόνο, ώστε να αποκτήσετε μία καλύτερη εικόνα σχετικά με το πότε περπάτησε στη γη ο υιός του Θεού και τι ακριβώς συνέβη και οδηγήθηκε στη σταύρωση.
Πότε γεννήθηκε ο Χριστός
Είναι γνωστό ότι η γέννηση του Χριστού θεωρείται ένα τόσο σημαντικό γεγονός που στην ουσία χωρίζει την Ιστορία στα δύο. Υπάρχουν τα χρόνια πριν την γέννηση – όπου οι χρονολογίες μετρούν αντίστροφα μέχρι αυτό το γεγονός – και τα χρόνια μετά, τα οποία είναι γνωστά και ως Σωτήρια Έτη. Είναι επίσης γνωστό ότι η ημερομηνία την οποία γιορτάζουμε το γεγονός της Θείας Γέννησης – τα Χριστούγεννα – είναι η 25η Δεκεμβρίου, είμαστε όμως σίγουροι ότι ο Ιησούς Χριστός γεννήθηκε εκείνη την ημέρα;
Κατ’ αρχάς, ο Χριστός γεννήθηκε το λεγόμενο έτος μηδέν ή πιο απλά το 1 μ.Χ. Αυτό το έτος δεν μπορεί να προσδιοριστεί με ακρίβεια. Γνωρίζουμε όμως ότι στη Γέννηση «Βασιλιάς» της Ιουδαίας ήταν ο Ηρώδης, ο οποίος και διέπραξε την περίφημη σφαγή των νηπίων και ότι κατά την περίοδο της σταύρωσης του Χριστού Κυβερνήτης της Ρωμαϊκής Επαρχίας της Ιουδαίας ήταν ο Πόντιος Πιλάτος. Δεδομένου λοιπόν ότι ο Χριστός ήταν 33ων ετών όταν οδηγήθηκε στον σταυρό, μπορούμε να σχηματίσουμε μία εικόνα + / – 3 – 4 ετών για την Γέννηση του.
Όσον αφορά την ακριβή ημερομηνία, αξίζει να σημειωθεί ότι τόσο οι Ιστορικοί όσο και οι Θεολόγοι συμφωνούν ότι πιθανότατα δεν γεννήθηκε μέσα στο καταχείμωνο αλλά κατά το φθινόπωρο. Η ημερομηνία εορτασμού των Χριστουγέννων καθιερώθηκε το 354 μ.Χ. και συμπίπτει με την ημερομηνία της πολύ δημοφιλούς παγανιστικής εορτής με το όνομα «Σατουρνάλια», πιθανότατα για να γίνει πιο εύκολη η αποδοχή του Χριστιανισμού από τους Ειδωλολάτρες.
Πως ήταν η εμφάνιση του Χριστού;
Αν μας ζητήσει κάποιος να περιγράψουμε τον Ιησού Χριστό, είναι σχεδόν σίγουρο ότι σχεδόν όλοι μας θα τον περιγράψουμε με ανοιχτόχρωμο δέρμα, ανοιχτά – σχεδόν ξανθά – μαλλιά και γένια και γαλανά μάτια. Αυτό συμβαίνει γιατί αυτή είναι η εικόνα που έχουμε σχηματίσει τόσο από τις αγιογραφίες και τους πίνακες με θέμα τον Ιησού Χριστοί – τόσο από Ορθόδοξους όσο και από Καθολικούς ή και άλλων δογμάτων καλλιτέχνες – όσο και από τις διάφορες σειρές ή ταινίες με θέμα τη ζωή και τα έργα του. Ο Ιησούς Χριστός λοιπόν παρουσιάζεται πάντα σαν ένας εμφανίσιμος άνδρας με «Ευρωπαϊκά» χαρακτηριστικά. Το πρόβλημα με αυτή την απεικόνιση είναι ότι στην Αγία Γραφή δεν υπάρχει πουθενά κάποια φυσική περιγραφή του Ιησού.
Ανθρωπολόγοι και άλλοι επιστήμονες ωστόσο τονίζουν ότι η παραπάνω απεικόνιση είναι εντελώς λανθασμένη και βασίζεται αποκλειστικά σε έργα τέχνης κι αγιογραφίες Ευρωπαίων οι οποίοι και ήταν φυσικό να απεικονίζουν τον Ιησού σαν «έναν από αυτούς». Δεδομένου ότι ο Ιησούς γεννήθηκε στην Μέση Ανατολή και είχε Εβραϊκή καταγωγή, πιθανότατα θα είχε σκουρόχρωμο δέρμα, κοντά μαύρα μαλλιά και πυκνά γένια και καστανά μάτια. Δεδομένου ότι δεν υπάρχει κάποια περιγραφή που να τονίζει κάποια από τα χαρακτηριστικά του, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι θα είχε μέσο ύψος για την εποχή ενώ και η εμφάνιση του δεν θα ήταν ιδιαίτερα «εντυπωσιακή».
Που βαπτίστηκε ο Χριστός
Ο Ιησούς Χριστός βαπτίστηκε στις όχθες του ποταμού Ιορδάνη από τον Άγιο Ιωάννη τον Βαπτιστή ο οποίος κήρυττε εκεί σον λαό του Ισραήλ την βάπτιση και την μετάνοια. Κατά την βάπτιση του Ιησού, εμφανίστηκε το Άγιο Πνεύμα με τη μορφή λευκού περιστεριού κι έκατσε στο κεφάλι του. Ο ποταμός Ιορδάνης – το όνομα του οποίου βγαίνει από την Εβραϊκή λέξη «γιαρντέν» που σημαίνει «ορμητικός- είχε ακόμη και τότε μεγάλη σημασία για τους Ισραηλίτες αφού στις όχθες του χωρίστηκαν οι 12 Φυλές του Ισραήλ πριν την είσοδο τους στη Γη της Επαγγελίας. Προς τιμήν της Βάπτισης του Ιησού Χριστού στον Ιορδάνη Ποταμό γιορτάζουμε κάθε χρόνο τον Αγιασμό των υδάτων.
Αν και δεν ξέρουμε που ακριβώς έλαβε χώρα η Βάπτιση του Χριστού, γνωρίζουμε ότι αυτό έγινε στην όχθη του ποταμού που ανήκει σήμερα στο Ισραήλ. Η περιοχή αυτή ναρκοθετήθηκε κατά την περίοδο του «Πολέμου των 6 ημερών», στον οποίο θριάμβευσε το Ισραήλ, ωστόσο οι πιστοί δεν σταμάτησαν να την επισκέπτονται και να βαπτίζονται στα νερά του ποταμού. Στις μέρες μας η περιοχή είναι πλέον ασφαλής και χιλιάδες Χριστιανοί όλων των δογμάτων την επισκέπτονται κάθε χρόνο ενώ δεν είναι λίγοι όσοι βαπτίζονται οι ίδιοι ή βαπτίζουν τα παιδιά τους στα νερά του ποταμού. Το πρόθεμα «Χατζή» σε κάποιο επώνυμο υποδηλώνει ότι κάποιος πρόγονος της οικογένειας βαπτίστηκε στα νερά του Ιορδάνη.
Που έζησε ο Χριστός;
Γνωρίζουμε από την Αγία Γραφή ότι ο Ιησούς γεννήθηκε στην μικρή πόλη Βηθλεέμ και η γέννηση του έκανε τον Βασιλιά Ηρώδη να διατάξει την σφαγή των νηπίων για να προστατέψει τον θρόνο του από τον νέο «Βασιλιά» που θα γεννιόταν εκείνη την ημέρα σύμφωνα με τις προφητείες. Μετά την γέννηση του Ιησού λοιπόν, οι γονείς του – Ιωσήφ και Μαρία – κατέφυγαν μαζί με το Θείο Βρέφος στην Αίγυπτο για να γλυτώσουν από την οργή του Ηρώδη. Κάποια χρόνια μετά, επέστρεψαν στην Ιουδαία και συγκεκριμένα στην μικρή πόλη Ναζαρέτ, όπου κι εγκαταστάθηκαν. Γι’ αυτό το λόγο ο Ιησούς Χριστός είναι γνωστός και ως Ναζωραίος.
Κατά τα παιδικά κι εφηβικά του χρόνια ο Ιησούς έμεινε στην Ναζαρέτ με μόνη εξαίρεση ένα ταξίδι που έκανε με την οικογένεια του στην Ιερουσαλήμ για τον εορτασμό του Πάσχα, κατά τη διάρκεια του οποίου συζήτησε με σοφούς Ραβίνους οι οποίοι εντυπωσιάστηκαν από τα σοφά του λόγια, παρά το νεαρό της ηλικίας του. Μετά τη Βάπτιση του ο Ιησούς ξεκίνησε να κηρύττει τον λόγο του Θεού στην Ιουδαία και συγκεκριμένα γύρω από την περιοχή της θάλασσας της Γαλιλαίας. Μπορούμε να πούμε λοιπόν ότι όλη τη ζωή του – με εξαίρεση τα πολύ παιδιά του χρόνια στην Αίγυπτο – ο Ιησούς τα πέρασε στην Ιουδαία και τα περισσότερα χρόνια του τα έζησε στη περιοχή της Γαλιλαίας.
Γνωστές φράσεις που είπε ο Χριστός
«Αγαπάτε αλλήλους»:
Ο Χριστιανισμός είναι η Θρησκεία της Αγάπης και μπορούμε να πούμε ότι όλο του το νόημα μπορεί να συμπυκνωθεί σε αυτές τις δύο λέξεις που είπε ο Χριστός.
«Ο έχων δύο χιτώνες, να δίνει τον ένα»:
Τα υλικά αγαθά δεν πρέπει να έχουν αξία για τους Χριστιανούς, οπότε δεν πρέπει να πλουτίζουν όσο άλλοι υποφέρουν. Όποιος μπορεί θα πρέπει να βοηθά τους συνανθρώπους του.
«Όταν κάποιος σας χτυπά στο ένα μάγουλο, να γυρνάτε το άλλο»:
Ο χριστιανός πρέπει να δίνει τόπο στην οργή, να συγχωρεί ακόμη και τους εχθρούς του και να μην αποζητά την εκδίκηση.
«Ο μόνος αναμάρτητος να ρίξει την πρώτη πέτρα»:
Με αυτή την φράση ο Ιησούς έσωσε από δημόσιο λιθοβολισμό την πόρνη Μαρία Μαγδαληνή και στηλίτευσε την υποκρισία του να τιμωρεί κανείς κάποιον για τις αμαρτίες του όταν ο ίδιος είναι αμαρτωλός.
«Συγχώρεσε τους Πατέρα, δεν ξέρουν τι κάνουν»:
Ακόμη και όταν υπέφερε κατά τον μαρτυρικό του θάνατο πάνω στον σταυρό, ο Ιησούς Χριστός ζητούσε από τον Πατέρα του να συγχωρήσει τους ανθρώπους που τον καταδίκασαν, δείχνοντας ότι όλοι πρέπει να συγχωρούνται, ακόμη και όταν μας αδικούν με τον χειρότερο τρόπο.
«Πριν λαλήσει ο πετεινός θα με αρνηθείς τρεις φορές»:
Η διάσημη προφητεία του στον αγαπημένο του μαθητή, τον Πέτρο.
Πότε σταυρώθηκε ο Χριστός
Η ακριβής ημερομηνία της σταύρωσης του Ιησού Χριστού είναι και αυτή δύσκολο να προσδιοριστεί, αν και μπορούμε να περιορίσουμε σημαντικά τις πιθανότητες. Γνωρίζουμε ότι ο Ιησούς βαπτίστηκε όταν ήταν τριάντα ετών και δίδαξε για τρία έτη μέχρι τη σταύρωση, οπότε ήταν 33ων ετών όταν οδηγήθηκε στον σταυρό. Με βάση λοιπόν την «συμβατική» χρονολόγηση, η σταύρωση έγινε το 33 μ.Χ.
Ιστορικά, γνωρίζουμε ότι κατά την σταύρωση Κυβερνήτης της Γαλιλαίας ήταν ο Πόντιος Πιλάτος, η θητεία του οποίου διήρκησε από το 26 έως το 35 μ.Χ.. Γνωρίζουμε επίσης τη χρονιά της σταύρωσης ο εορτασμός του Εβραϊκού Πάσχα έπεσε σε Σάββατο. Γνωρίζουμε επίσης ότι την εποχή της σταύρωσης ο Πέτρος το πέρασε ένα βράδυ έξω από το σπίτι του Αρχιερέα Καϊάφας και ζεσταινόταν σε φωτιά, πράγμα που σημαίνει ότι δεν ήταν καλοκαίρι αλλά δεν ήταν και χειμώνας και δεδομένου ότι τα βράδια έκανε ακόμη κρύο, μιλάμε για μία ανοιξιάτικη βραδιά, οπότε η σταύρωση έγινε σίγουρα την άνοιξη και συγκεκριμένα σε έναν μήνα που δεν ήταν πολύ κοντά στο καλοκαίρι.
Με βάση αυτά τα γεγονότα λοιπόν, Ιστορικοί και Αστρονομοί έχουν καταλήξει σε τρεις πιθανές ημερομηνίες για την ακριβή ημερομηνία της σταύρωσης: Παρασκευή 20 Απριλίου 26 μ.Χ., Παρασκευή 7 Απριλίου 30 μ.Χ. και Παρασκευή 3 Απριλίου 33 μ.Χ.. Αυτό σημαίνει ότι η Ανάσταση έλαβε χώρα τη Κυριακή 21 Απριλίου ή την Κυριακή 9 Απρίλιου ή την Κυριακή 5 Απριλίου, αντίστοιχα.
Γιατί σταυρώθηκε ο Χριστός;
Με απλά λόγια, οι διδασκαλίες του Χριστού ενοχλούσαν τους Ιουδαίους αρχιερείς αλλά και τους ηγέτες των Ιουδαίων. Οι Αρχιερείς ενοχλούνταν που ο Ιησούς έκανε θαύματα το Σάββατο, μία μέρα που απαγορεύεται από την Εβραϊκή θρησκεία να κάνει οποιαδήποτε εργασία κάποιος πιστός. Επίσης, δεν τους άρεσε το γεγονός ότι δεχόταν στο ακροατήριο του ή ακόμη και σαν ακόλουθους του άτομα που δεν τα είχαν σε ιδιαίτερη υπόληψη, όπως τους φοροεισπράκτορες των Ρωμαίων. Ο Ιησούς απαντούσε σε αυτή την κατηγορία λέγοντας πως όλοι μπορούν να μετανοήσουν και όλοι όσοι το κάνουν είναι ευπρόσδεκτοι από τον ίδιο και τον Πατέρα του.
Οι ηγέτες των Ιουδαίων από την άλλη, πίστευαν ότι ο Ιησούς αποκτούσε αρκετό ρεύμα και σύντομα θα ανακηρύσσονταν Μεσσίας οδηγώντας τους Ιουδαίους σε βίαιη επανάσταση ενάντια στους Ρωμαίους. Κάτι τέτοιο θα οδηγούσε σε σφαγή του Εβραϊκού πληθυσμού αλλά και σε απώλεια των προνομίων τους. Αυτοί λοιπόν αποφάσισαν τη σύλληψη και θανάτωση του Χριστού με την πρόφαση της προστασίας των Ιουδαίων.
Μετά τη σύλληψη του, ο Ιησούς καταδικάστηκε από τους Ιερείς και τους Άρχοντες σε θάνατο, ωστόσο η ποινή αυτή έπρεπε να επικυρωθεί από τον Ρωμαίο Διοικητή Πόντιο Πιλάτο. Ο Πιλάτος δεν βρήκε τον Ιησού ένοχο για κάτι ωστόσο μετά από πιέσεις των ηγετών των Ιουδαίων, δέχτηκε να τον εκθέσει στην κρίση του λαού, ο οποίος και σφράγισε την μοίρα του επιλέγοντας να δώσει χάρη στον ληστή και δολοφόνο Βαραβά αντί του Ιησού.\
Μέχρι πότε λέμε Χριστός Ανέστη;
Όπως σίγουρα θα γνωρίζετε, μετά την Ανάσταση όταν συναντάμε κάποιον στον δρόμο δεν του λέμε «καλημέρα» ή «γεια σου», αλλά «Χριστός Ανέστη». Η απάντηση στο «Χριστός Ανέστη» είναι φυσικά «Αληθώς Ανέστη». Εκεί που πολλοί μπερδευόμαστε ωστόσο, είναι μέχρι πότε χρησιμοποιούμε αυτόν τον χαιρετισμό και αν είναι λάθος να τον χρησιμοποιήσουμε και μετά από το σημείο που το έθιμο λέει ότι λήγει «η διάρκεια» του εν λόγω χαιρετισμού.
Παραδοσιακά λοιπόν, τον χαιρετισμό «Χριστός Ανέστη / Αληθώς Ανέστη» τον χρησιμοποιούμε για 40 ημέρες μετά την Ανάσταση και συγκεκριμένα μέχρι την παραμονή της εορτής της Αναλήψεως. Η μέρα αυτή θεωρείται και το τέλος της Πασχαλινής περιόδου. Δεδομένου ότι η Ανάσταση και το Πάσχα είναι κινητές εορτές και δεν έχουν σταθερή ημερομηνία, το ίδιο ισχύει και για την παραμονή της Αναλήψεως, οπότε δεν μπορούμε να δώσουμε συγκεκριμένες ημερομηνίες. Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι αν έχει περάσει η παραμονή της Αναλήψεως και χαιρετίσετε κάποιον με το «Χριστός Ανέστη» ή σας χαιρετίσει με αυτόν δεν είναι λάθος. Το «Χριστός Ανέστη» δεν είναι απλά είναι ένας χαιρετισμός που βασίζεται σε ένα έθιμο, αλλά είναι ένα γεγονός για το οποίο πληροφορούμε τους άλλους πιστούς. Δεδομένου λοιπόν ότι ο Χριστός αναστήθηκε, δεν είναι ποτέ λάθος να το θυμίζουνε αυτό στους πιστούς.
