Ιερά Μονή Φιλοθεου Αγίου Όρους

Η Ιερά Μονή Φιλοθέου αποτελεί ένα σύμβολο για τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία ειδικά κατά τους δύσκολους αιώνες της Τουρκοκρατίας, καθώς ο Κοσμάς ο Αιτωλός υπήρξε μοναχός της. Ωστόσο, πριν τον Άγιο Κοσμά εξίσου σημαντικό ιεραποστολικό έργο είχαν άλλοι δυο Φιλοθείτες μοναχοί ο Άγιος Διονύσιος ο εν Ολύμπω και ο Άγιος Συμεών ο ανυπόδητος και μονοχίτων.

Το μοναστήρι είναι χτισμένο στο μεγαλύτερο υψόμετρο σε σχέση με τις υπόλοιπες αγιορείτικες μονές. Δεσπόζει στα 310μ πάνω από τη θάλασσα και ξεχωρίζει μεταξύ άλλων για το πανέμορφο γρασίδι περιμετρικά του Καθολικού.

Η Μονή ιδρύθηκε το τελευταίο τέταρτο του 10ου αιώνα από τον μοναχό Άγιο Φιλόθεο, εκ του οποίου έλαβε και το όνομα της. Ενώ για πολλούς αιώνες έμεινε στην αφάνεια, άρχισε να ανθίζει τους τελευταίους αιώνες της Τουρκοκρατίας. Τον 18ο αιώνα Έλληνες ηγεμόνες του εξωτερικού δώρισαν μεγάλη χρηματική βοήθεια στην μονή τα οποία αξιοποιήθηκαν να ανεγερθεί το κτιριακό συγκρότημα της μονής.

Τον 18ο αι. μόνασε στη Μονή Φιλοθέου ο διδάσκαλος του γένους Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός και ήταν το εναρκτήριο του για να κηρύξει το λόγο του Θεού και να χτίσει ναούς και σχολεία.

Το Καθολικό της μονής κτίστηκε το 1746 και εορτάζει στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Ξεχωρίζουν οι τοιχογραφίες από την Αποκάλυψη και μια τοιχογραφία του μεγάλου Αλεξάνδρου.

Μέσα στον κτιριακό χώρο της μονής υπάρχουν τέσσερα παρεκκλήσια και εκτός έξι. Δυο εξ αυτών είναι αφιερωμένα στους Αρχαγγέλους, ένα στον Άγιο Ιωάννη τον Βαπτιστή, ένα στην Αγία Μαρίνα, στους Αγίους Σαράντα Μάρτυρες, στον Άγιο Ιωάννη το Χρυσόστομο και στον άγιο Νικόλαο.

Η Τράπεζα, που βρίσκεται απέναντι από το Καθολικό, εικονογραφήθηκε τον 16ο αιώνα. Ανάμεσα στα κειμήλια της μονής ξεχωρίζουν τμήμα του Τιμίου Σταυρού, το δεξί χέρι του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου και άγια λείψανα πολλών αγίων της Εκκλησίας μας.

Παναγία η Γλυκοφιλούσα 

Η ιερά εικόνα της Παναγίας της Γλυκοφιλούσας που είναι γνωστή σε όλο τον ορθόδοξο χριστιανικό κόσμο για την γλυκύτητα της μορφής της, βρίσκεται στο αριστερό εικονοστάσι του ναού.

Σύμφωνα με την ιερά παράδοση, κατά την εικονομαχία, η σύζυγος του βυζαντινού πατρίκιου Συμεών, πέταξε την εικόνα στη θάλασσα για να την σώσει από την καταστροφή. Η εικόνα κατά θαυμαστό τρόπο έφτασε στις ανατολικές ακτές του Αγίου Όρους και βρέθηκε από τον ηγούμενο της μονής Φιλοθέου. Στο σημείο εκείνο αναπήδησε άγιο νερό που έκτοτε έχει σώσει πολλούς παράλυτους και στείρες.

Πολλά θαύματα έχουν αποδοθεί στην ιερή εικόνα. Ανάμεσά τους η διάσωση ενός πλοίου προσκυνητών που το 1817 κινδύνευσε να βυθιστεί στα ανοιχτά της Ίμβρου λόγω μιας φοβερής καταιγίδας. Τότε, παρουσιάστηκε η Παναγία και κρατώντας η ίδια το πηδάλιο οδήγησε τους προσκυνητές σε ένα ασφαλές λιμάνι.

Η θαυματουργή εικόνα εορτάζει πανηγυρικά την Κυριακή του Θωμά.